Životopis vladyky Ladislava Hučka / Біографія єпископа Ладіслава Гучка

Mons. Ladislav Hučko, titulární biskup orejský

Narozen: 16. 2. 1948 v Prešově (SK)
Kněžské svěcení: 30. 3. 1996
Jmenován biskupem: 24. 4. 2003 (apoštolský exarcha řeckokatolické církve)
Biskupské svěcení: 31. 5. 2003 v Praze

Ladislav Hučko se narodil 16. 2. 1948 v Prešově v rodině řeckokatolického kněze. Rodina byla po násilném zrušení řeckokatolické církve pronásledována a musela se vystěhovat z Prešova. Vrátila se tam sice v roce 1955, ale až do roku 1963 otec musel pracovat mimo Prešov a k rodině jenom docházel na neděli. Když ho v roce 1966 nevzali na Teologickou fakultu v Bratislavě, prý pro nedostatek místa, začal studia experimentální fyziky na Přírodovědecké fakultě UPJŠ v Košicích, která svyznamenáním zakončil v roce 1971. 

V roce 1972 vykonal rigorózní zkoušku a obhájil rigorózní práci z oblasti fyziky tuhých těles (RNDr.). Pro svoje náboženské postoje nemohl však zůstat na Přírodovědecké fakultě, a musel si hledat jiné zaměstnání. V letech 1973-1989 žil v Bratislavě, kde se věnoval výzkumné práci v oblasti těžby ropy a plynu. V roku 1987 získal na Vysoké škole báňské v Ostravě titul kandidáta geologických věd (CSc.). Byl aktivně činný v neformálních náboženských skupinách.

Několik měsíců po pádu totality působil jako redaktor v Katolíckych novinách. V letech 1990-1991 pracoval jako výkonný sekretář Konference biskupů Slovenska. Po roce 1989 se pro něho otevřely možnosti systematického studia teologie. V roce 1992 byl poslán do Říma na teologická studia na Papežské Lateránské univerzitě, která roku 2000 ukončil doktorátem. Tématem jeho práce byly kosmologické ideje ruských náboženských myslitelů 19. a 20. století.

Kněžské svěcení přijal 30. 3. 1996 z rukou Mons. Slavomira Miklovše, biskupa Křiževacké eparchie v Chorvatsku. Po svém návratu z Říma v roce 2000 začal vyučovat dogmatickou teologii na Teologickém institutu v Košicích a současně vykonávat duchovní službu v Geriatrickém centru sv. Lukáše v Košicích. Je zakládajícím členem a šéfredaktorem teologického časopisu Verba Theologica, který společně vydávají teologické instituty v Košicích a na Spišské Kapitule. Rok působil také jako spirituál v Kněžském semináři sv. Karla Boromejského v Košicích.

Svatý otec Jan Pavel II ho 24. 4. 2003 jmenoval apoštolským exarchou pro katolíky byzantského obřadu v České republice a současně titulárním biskupem orejským. Biskupské svěcení přijal 31. 5. 2003 v Praze.

V roce 2004 se na Teologické fakultě v Košicích habilitoval na docenta v oblasti dogmatické teologie. V období 2005–2011 byl generálním sekretářem České biskupské konference. Předsedal též Komisi pro nauku víry ČBK a Komisi pro katolickou výchovu ČBK.

Výběr z knih otce biskupa Ladislava Hučka:
V češtině: Současná vědecká kosmologie a zjevení (Epistemologické problémy a cesty souběhu) 1996, Řím, Licenční práce, PUL, 117 s.
Protiklad a jeho smiřování, Refugium, 2016, 279 s.
Když rozum podporuje víru (Kosmologické perspektivy některých ruských křesťanských myslitelů 19. a 20. století), Pavel Mervart, 2017, 253 s.
Současné výzvy, 2019, vlastní náklad, 165 s.
Otázky víry (3. vydání) 2020, 104 stran

Ve slovenštině: Život je vzťah, Nové mesto, 1996, 2003, 167 s.
Medzi vierou a rozumom, (habilitačná práca na Univerzite Komenského v Košiciach v roku 2002), 2016, vlastný náklad, 207 s.
Hľadanie súvislostí, (Úvahy a myšlienky), Karmelitánske nakladateľstvo, Bratislava, 2009, 222 s.
Pravda je večná, vlastný náklad 2017, 146 s.
Chápanie pojmu tradícia a východná sviatostná prax, (teologická reflexia nad katolíckou a pravoslávnou praxou vo svetle Svätého písma a prvotnej cirkevnej praxe) vlastný náklad, 2020, 153 s.

V italštině: Cosmologia scientifica contemporanea e rivelazione, Disertazione per la licenza, 1996
Antinomia e Mediazione, (Indagine sulla prospettiva cosmologica di alcuni pesatori russi), Roma 2000, 301 s.
La santa comunione dei bambini, 2020, 167 s. 

Біографія єпископа Ладіслава Гучка

Ладіслав Гучко народився 16 лютого 1948 року в Пряшеві в родині греко-католицького священника. Сім'я зазнала переслідувань після примусового розпуску греко-католицької церкви і була змушена виїхати з Пряшева. Вони повернулися туди в 1955 році, але до 1963 року батько був змушений працювати за межами Пряшева і приїжджав до сім'ї тільки по неділях. Коли в 1966 році його не прийняли на богословський факультет у Братиславі, нібито через брак місць, він почав вивчати експериментальну фізику на природничому факультеті Університету прикладних наук у Кошице, який закінчив з відзнакою в 1971 році.

У 1972 році склав іспит і захистив дисертацію в галузі фізики твердого тіла (RNDr.). Однак через свої релігійні погляди не зміг залишитися на природничому факультеті і був змушений шукати іншу роботу. З 1973 по 1989 рік жив у Братиславі, де займався науково-дослідницькою роботою в галузі видобутку нафти і газу. У 1987 році отримав ступінь кандидата геологічних наук (CSc.) в Гірничому університеті в Остраві. Брав активну участь у неформальних релігійних групах.

Кілька місяців після падіння тоталітаризму працював редактором у газеті "Katolícke noviny". У 1990-1991 роках працював виконавчим секретарем Словацької єпископської конференції. Після 1989 року для нього відкрилися можливості для систематичного вивчення богослов'я. У 1992 році він був направлений до Риму на богословські студії в Папському Латеранському університеті, який закінчив у 2000 році зі ступенем доктора філософії. Темою його дисертації були космологічні ідеї російських релігійних мислителів 19-20 століть.

Священичі свячення отримав 30 березня 1996 року з рук Монс. Славоміра Мікловша, єпископа Крижевацької єпархії в Хорватії. Після повернення з Риму в 2000 році почав викладати догматичне богослов'я в Богословському інституті в Кошице і одночасно здійснювати духовне служіння в Геріатричному центрі святого Луки в Кошице. Він є членом-засновником і головним редактором богословського журналу "Verba Theologica", який спільно видають Богословські інститути у Кошице та Спішській Капітулі. Він також протягом року служив духівником у семінарії св. Карла Борромео в Кошице. У 1997 році опублікував книгу роздумів і медитацій під назвою "Життя - це стосунки".

24 квітня 2003 року Святіший Отець Іван Павло ІІ призначив його Апостольським екзархом для католиків візантійського обряду в Чеській Республіці та одночасно титулярним єпископом Орестейським. Єпископські свячення отримав 31 травня 2003 року в Празі.

Zpět